Ik sta nog maar sinds een jaar of drie op zijn adressenlijst maar ook dit jaar viel hij (gelukkig) weer op de deurmat. De almanak van boer Dooijes. En ik begin er rond de Kerst ieder jaar al naar uit te zien. Qua vormgeving een juweeltje en ‘a hell of a job’. 3 A-4tjes, iedere kant bevat in twee volledig uitgelijnde kolommen een verslag van 2 maanden van het afgelopen nieuwjaar.
En inhoudelijke een pareltje. Met de natuur rondom zijn huis, straat, wijk en woonplaats als leidraad beschrijft hij terloops de toestand van de wereld en zijn eigen ouderdomskwaaltjes. Constant roept het een glimlach op.
En dit jaar schuldbesef bij mezelf. Het maken van een fysieke nieuwjaarswens is er hopeloos bij ingeschoten. En hem durf ik niet met mijn digitaal ontwerp te bestoken. Dat zou godslastering zijn. Ik beloof beterschap Leon.
Nooit zegt de natuur dit en de wijsheid dat.
